almanya ile beraber kuzey italya'nın sanayi yükünü sırtladığı birlik. fransa ise macron'un gelişiyle beraber günümüzde ekibin vefasız arkadaşı rolünü üstlenmiştir. tüm öngörülere rağmen orta ve kısa vadede dağılması pek muhtemel durmuyor. çünkü onlar da gördü ki birbirleriyle savaşma yerine birlik olunca abd gibi süper gücün bile karşısında ayakta durabiliyorlar. gerçi abd de iç savaş sonrası "state'lerin" birliği ile oluşmuş bir yapı. darısı birlik olacak türk devletlerinin başına.

biraz tepeden bakmasının bilginin verdiği özgüvenle beraber realistik bakış açısıyla da ilintili olduğunu düşünüyorum. şu bir gerçek ki toplum olarak gerekli donanıma sahip değiliz, manüpilasyonlara açığız, cahiliz. ilber hoca da bazen "ulan biz de artık ilerlemeliyiz" diye düşünüp hayıflanmıyorsa bir şey bilmiyorum.*

alanına hakimiyeti, dilbilgisi, ders aldığı hocalar yönünden değerlendirirsek gayet kıymetli bir hocadır. yaşı da ilerlediği için mümkün mertebe her yerden çıkıp bir şeyler anlatmak istiyor. bazı söyledikleri toplumda kalıplaşmış gerçeklere ters düşse de kendi bildiğini savunması onu da değerli yapıyor. şahsen ufkumu fazlasıyla açmış biridir.

doğu akdeniz meselesi maalesef suriye'de yaşananların gölgesinde kalıyor. uzun vadede ülkeleri ihya edebilecek bu denli kaynağın bölüşümünde yapmamız gereken atılımı, göstermemiz gereken muvaffakiyeti tam anlamıyla gösteremiyoruz. şu an desteklediğimiz libya meşru hükümeti ile neler yaptık, hafter ile neler yaşadık gibi konularda kamusal görüş çok bulanık.

umarım ileride büyük hayıflanacağımız bir mesele olmaz.